Even opletten bij borstvergroting
Als een borstvergroting via de tepel(hof) is aangebracht heeft dat mogelijk wel serieuze gevolgen voor het geven van borstvoeding.
Voor alle verloskundigen, obstetrie verpleegkundigen en kraamverzorgenden een aandachtspunt. En voor plastisch chirurgen natuurlijk zeker.
Een borstvergroting heeft over het algemeen nauwelijks invloed op borstvoeding geven en melkproductie.
Maar dat ligt anders als:
- De reden voor de vergroting is dat er nauwelijks borstweefsel was (‘plat als een jongetje’) én de borsten in de zwangerschap niet veranderd zijn. Niet gevoeliger, niet steviger, niet groter. Dan is er mogelijk echt sprake van te weinig klierweefsel om 100% te kunnen voeden.
- De reden voor de vergroting was dat de borsten extreem asymmetrisch van maat waren. En er dus of maar 1 borst vergroot is, of met heel verschillende maat beiden vergroot zijn. Ook dan is er kans dat de kleinste borst te weinig klierweefsel heeft om de helft van de voeding op zich te nemen.
- En als de borstvergroting niet achter het borstweefsel of zelfs de borstspier is gelegd via een opening bij de oksel, maar via de tepel is ingebracht. Dan zijn vrijwel zeker zenuwen en melkkanalen beschadigd.
Géén idee waarom plastisch chirurgen voor deze ingrijpende en wat borstvoeding betreft verminkende manier opereren maar ze doen het. Tot voor kort hoorde ik het alleen bij cliënten die de operatie in Zuid Amerika hadden laten doen, maar nu ook uit Nederland. Helaas.
Het borstvoedingsbeleid na een dergelijke borstvergroting zou hetzelfde kunnen zijn als bij een borstverkleining: Vooral wel starten, veel huid op huid, goed en onbeperkt aanleggen en zo nodig bijvoeden voordat de baby echt stress ervaart.
ps Even voor de duidelijkheid: de blonde dame die Manet schilderde had geen borstvergroting, daar was in 1878 nog geen sprake van 🙂