En trouwens, waarom noemen we bevallingsverlof ‘vrij’?
En daar hoort de verwachting bij dat je er na je verlof weer volop tegenaan kunt met je werk. Wat vaak niet bepaald de realiteit is.
Maar dat woord verlof klinkt zo lekker als vrij. Als heerlijk thuis zitten tuttelen met je kindje. Zodat je na 3 maanden uitgerust en met een fris hoofd weer lekker kunt gaan werken.
Zo hoor ik het moeders ook vaak zeggen: ´Ik moet over een paar weken weer uitgerust zijn voor mijn werk en ik heb nog helemaal niet het gevoel dat ik verlof gehad heb”. Vaak een reden om te stoppen met borstvoeding: ze zijn moe en moeten nog even kunnen uitrusten voor ze weer aan het werk gaan. Of ‘ik doe de nachten want mijn partner werkt gewoon dus die moet kunnen slapen’. Thuis zijn met de baby is vrij, ontspannen, bijkomen.
Dat kost tijd, inspanning, aanpassen. Helemaal geen vrij, maar heel hard werken.
Ons bevallingsverlof is kort. In veel landen is het langer, in andere korter. Zou het misschien al uitmaken als we het niet meer als ‘vrij’ gaan beschouwen maar als ‘anders werken’? Zodat je je werk weer op kunt pakken na 3 maanden en moe mag wezen. Zodat je niet hoeft te denken dat er iets fout gaat met jezelf als moeder, of met borstvoeding, of in je relatie, als je na 2,5 maand niet uitgerust bent.
En zodat moeders het recht voelen om na hun bevallingsverlof verlangend uit te kijken naar hun vakantie. Die met een jong kind ook nog behoorlijk wennen wordt overigens. Dat wel. Hoe dan ook: bevallingsverlof is geen vrij.
What’s in a name: hoe zouden we het kunnen hernoemen? Kinder-heiweken? Iemand een goed voorstel?